Salta die scone

Na onze tweedaagse uitstap terug in Salta en tijd voor een stadsverkenning. Salta wordt omschreven als dé mooiste stad van Argentinië en heeft als bijnaam 'Salta la linda'. Wij hebben al veel moois gezien, veel glorie, veel vergane glorie ook en zijn besluiteloos wat betreft het kiezen van de mooiste stad. Maar mooi is Salta zeker. We gaan op zoek naar een begeleide stadswandeling om wat meer over de geschiedenis en architectuur van de stad te weten te komen. Blijkt niet evident te zijn, want we worden telkens doorverwezen naar een 'bustour' van een paar uur. We besluiten om dan maar zelf eerst de stad te ontdekken en in de late namiddag de rondrit alsnog te reserveren. 

Salta is het voorbeeld van een koloniale stad. De meeste gebouwen zijn goed bewaard gebleven en vaak mooi gerestaureerd. We wandelen voorbij het 18de eeuwse Cabildo  - gelegen aan de Plaza de 9 Julio - dat dienst deed als administratief hoofdkwartier van de stad tijdens de koloniale periode. Ook andere steden hebben hier vaak een Cabildo in dezelfde stijl. Die van Salta is nu een museum met een verzameling religieuze kunst en archeologische vondsten.

De 'Plaza de 9 Julio' is het hart van de stad. Het Casa de Gobierno, gebouwd in 1913 in francofiele stijl, was ooit de zetel van de provinciale regering, nu het centrum voor cultuur. De mooie Kathedraal van Salta ligt aan de overkant van het plein met aan de voorkant een standbeeld van paus Johannes Paulus II ter ere van zijn bezoek aan Salta in de jaren '80.

In het centrum staat -letterlijk- op elke hoek van de straat een politieagent. Niet alleen in de grootstad Buenos Aires maar eigenlijk op alle plaatsen die we hebben bezocht is er veel 'blauw' op straat. Ook langs de weg zijn er heel veel politiecontroles.

We wandelen verder naar de 'Iglesia y Convento San Fransisco' een prachtige kerk in Italiaanse stijl. De perfect onderhouden kerk valt op door de hoge toren met neoklassieke voorhevel en rode kleur. Vanuit de binnenplaats van het klooster, tevens museum hebben we een prachtig zicht op de kerk. Deze kerk zou evengoed in Firenze kunnen gestaan hebben. Binnenin pracht en praal, muurschilderijen en beelden waarvan de belangrijkste het Onze-Lieve-Vrouwtje de Las Nievas is, die we ook in Bariloche tegenkwamen. Veel sneeuw valt hier wellicht niet. Voor de kerk prijkt een bronzen beeld van Sint Franciscus, de stichter van de orde, een copie van een Italiaans beeld en destijds geschonken door ene Benito Mussolini.

Een toeristische trekpleister is de 'Cerro San Bernardo', een heuvel met een geweldig uitzicht over de toch wel zeer uitgestrekte stad (600.000 inwoners in de stad en nog eens 600.000 in de randsteden rond Salta). De top bereiken kan ofwel via de 1.000 trappen of het authentieke kabelliftje van Zwitserse makelij. Wij kozen voor... het kabelliftje :). Er staat een gezellig wijnkraampje boven en we besluiten twee glaasjes te nemen.

We keren terug naar het centrum van de stad om het 'MAAM' - Museo de Arqueología de Alta Montaña - te bezoeken. Dit museum werd opgericht na de ontdekking van 3 (bevroren) kinderen op de top van de Llullaillaco-berg (op een hoogte van 6700 meter) in 1999. De door de vrieskou perfect bewaarde mummies, dateren uit de Argentijnse inka periode, 15de eeuw. Het museum geeft een goed beeld van de expeditie en verschillende artefacten, waaronder popjes en sierraden die op de begraafplaats werden gevonden. We zien eerst beschrijvingen, foto's en filmpjes van de opgegraven kinderen: een meisje en jongentje van 6 jaar oud en een meisje van 15. Het is vrij koud in de ruimtes van het museum, zo'n 16 graden, maar kippenvel krijgen we sowieso wanneer we oog in oog komen te staan met het meisje van 6. Zij wordt achter glas in een temperatuur van -20 graden tentoongesteld. We zien een levensecht meisje in kleermakerszit.  Ze kreeg de bijnaam 'bliksem-meisje' omdat ze na haar dood getroffen werd door de bliksem. De theorieën verschillen wat, maar deze kinderen werden geofferd door de ingeweken inka's hetzij om religieuze reden, hetzij om de plaatselijke bevolking te intimideren en onderdanig te maken. We mochten geen foto's nemen maar als je op de trefwoorden 'children of Llullaillaco' zoekt in google, kan je afbeeldingen van de 3 kinderen zien. Er wordt nog een vierde mummie bewaard in het museum, van een vrouw die eind jaren '20 werd ontgraven en die nu na vele omzwervingen en beschadigingen nu toch in het MAAM is beland. Dit is een beklijvende en aangrijpende ervaring en een MUST voor wie Salta bezoekt.

Om 16u komt het minibusje ons ophalen voor de stadstour. Toch best interessant om de tour per bus te nemen. Salta is vrij groot en op een dag kan je onmogelijk alles gezien hebben dus zo'n bus is ideaal om eerst te doen en de dag erna de musea en bezienswaardigheden uit te kiezen (helaas vertrekken wij de volgende dag, maar we komen beslist nog terug :)). Buiten de door ons reeds afgewandelde route zien we in de stad Salta zelf nog een imposant beeld van generaal Güemes. We gaan nog richting San Lorenzo, een buitengemeente, gelegen in de heuvels op een 14 km van Salta. Hier zeer groen en tropisch, de natuur verandert hier in Argentinië vaak van het ene moment in het andere. Op de terugweg nog een laatste stop bij... een marktje, al moet ik wel zeggen dat de locatie - een voormalig Jezuïtenklooster in de buitenwijken van Salta - wel mooi is en de handelswaren authentiek.

We sluiten onze dag af in een 'Peña', typisch voor Salta. Peñas zijn restaurants waar optredens worden gegeven. Muzikanten, zangers, dansers, gaucho's in typische klederdracht met 'spectaculaire' acts volgen elkaar in sneltempo op. Sommige optredens zijn interactief, wanneer Dimitri wordt uitgekozen besluiten 'we' om hotelwaarts te keren.